RUHSAL İHTİYAÇLAR MI BİTMEYEN İŞLER Mİ
Bizler birer zaman yolcusuyuz. Dünya adlı gezegende ruhsal tekamülümüzü tamamlamak üzere bulunuyoruz.
Ruhumuz illuzyonun yaşandığı bu dünyada bazen şaşkın bazen umarsız hale geliyor. Ruhumuz doğası gereği özgürleşmek istiyor en çok da dünyadan. Tezatlık bu ya bir o kadar içine çekiliyor illuzyonun. Ruhumuz kabından taşıyor, dahası taşmak istiyor, gökyüzüne, dağlara, kırlara, okyanusa karışmak istiyor. En çok da dünyanın 'acil' işlerinden kaçmak istiyor. Ruh biliyor ki işler bitmez, işler devam eder. Kendisine rağmen bir kaosun içinde nefessiz kalır.
Behçet Necatigil'in meşhur şiirinde dediği gibi
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz.)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
…
Soralım kendimize
Ruhsal ihtiyacımız ne?
Hangi dünyalık işler bizi alıkoyuyor ruhsal yolculuğumuzdan...
Dengede bir hayat bizi kurtaracak olan...
İlluzyon, illuzyonun farkında olan için rüya gerisi için gaflet...
Ruhsal olarak beslenmenin nasıl bir his olduğunu biliyorum
Ruhsal gereksinimlerimi nasıl karşılaşacağımı biliyorum
İlluzyon yasasının yaradan tanımını biliyorum "EVET" diyelim yüklensin...
26 Şubat 2020
Ayşe Bilgen